Mu Kelime Midir?
Bir Soruyla Başlamak
Bazen bir kelime, insanın aklında yankılanıp durur. Tıpkı o sabah, Kayseri’nin soğuk sokaklarında yürürken aklıma düşen bir soru gibi: Mu kelime midir? Bu soruyu ilk defa duymadım, fakat o an, içimde bir his vardı; bir şeyler değişiyordu. İşte bu kadar basit bir soru, kafamı karıştırmaya başladı. Sanki bir bulmaca gibi. Bazen hayatta en basit şeyler, bir insanı en çok zorlar. Ne de olsa kelimeler, sadece birer işaret değil; onlar duyguların taşıyıcısı. Peki, Mu gerçekten bir kelime mi, yoksa sadece bir his mi?
Sahne 1: Her Şeyin Başlangıcı
O sabah, okuduğum bir yazıda “Mu” kelimesiyle karşılaştım. Hiçbir anlamı yokmuş gibi yazılmıştı, sadece bir sözcük olarak, “Mu” diye geçiyordu. Ama ne tuhaf bir şeydi. İnsan bazen öylesine düşüncelere dalar ki, bir şeyin anlamını ararken, kendisini bambaşka bir yerde bulur. O kelime, kafamda dönüp durdu. Gerçekten bir kelime olabilir miydi? Belki de derin bir anlamı vardır, belki de…
Kayseri’nin sokakları, soğuk ama bir o kadar huzurlu. Bu düşünceler arasında kaybolurken, bir çocuk geçti önümden. Yüzünde öyle saf bir gülümseme vardı ki, bir anda o “Mu” kelimesinin anlamını bulmam gerektiğini fark ettim. Yani, belki de bazen hayat, açıklanması güç bir kelime gibidir. Bazen bir şeyi ne kadar çok düşünürsen, o şeyin anlamı kaybolur. O çocuğun gülümsemesi gibi. Sadece anın tadını çıkarabilmek, bazen kelimelerden daha önemli değil mi?
Sahne 2: İçimdeki Hayal Kırıklığı
Birkaç gün sonra, bu soru hala kafamda dönüp duruyordu. “Mu kelime midir?” diye bir başkası sorduğunda, insanın kafasında bir şeylerin yerine oturduğunu sanıyorsunuz. Ama o an, fark ettim ki, sorunun cevabını bulmak, belki de bir anlam aramak, hayatın en büyük hayal kırıklıklarından biri. Çünkü bazen, insanın bir kelimeyi çözmesi, o kelimenin kendisini de kaybetmesine neden olur. O çocuk, yüzündeki gülümsemesiyle bana aslında çok şey anlatmıştı, ama ben bunu o an fark etmemiştim. Bir kelime, bazen bir anlamdan fazlasıdır. Bir kelime, bir anın, bir duygunun ta kendisi olabilir.
Bunu düşündükçe içimde bir boşluk oluştu. Hayatta, bazen bir şeylerin cevabını bulmaya çalışırken, o şeyin kendisini kaybediyorsunuz. O yüzden bir kelimeyi anlamaya çalışırken, bazen sadece o kelimenin varlığını kabul etmek gerekir. “Mu” kelimesi, belki de bu yüzden cevapsız bir soru gibi. Onu düşündükçe, kendi hayal kırıklığımı da daha iyi anladım. Çünkü bazen, açıklanamayan şeyler daha değerli olur.
Sahne 3: Bir Yıldızın Işığında
Kayseri’nin akşamları, bazen bir başka oluyor. Bir gün, yine aklımda aynı soru, yine aynı kelime. O an, birdenbire, gökyüzündeki yıldızlara bakarken, “Mu” kelimesinin anlamını düşündüm. Ama bu sefer farklıydı. Gözlerimi yıldızlardan ayırmadan düşündüm: Belki de hayat, “Mu” gibi bir şeydi. Tam anlam veremediğiniz, ama bir şekilde hissedebileceğiniz bir şey. Bir kelime, her zaman bir anlam taşımaz. Bir kelime, belki de bir duyguyu sadece bir anlık ifade eder. O anda, yıldızların ışığı kadar basitti.
İçimde bir şeyler değişmeye başladı. Belki de bazen sorular, sadece sorular olarak kalmalıydı. Her şeyin cevabını bulmaya çalışmak, insanı tükenmiş hissettirebilir. O yüzden belki de “Mu” bir kelime olmaktan çok, bir histi. Bir anlam arayışının simgesiydi. Benim için “Mu”, sadece bir soru değil, aynı zamanda bir anlayış, bir kabul etmekti. Kelimelerin ötesinde, bazen sadece bir şeyin varlığını kabul etmek, her şeyin anlamını bulmak için yeterli olabilir.
Sonuç: Kelimenin Gücü
Sonunda şunu fark ettim: “Mu”, ne bir kelimeydi ne de bir anlam. O, sadece bir düşünceydi. Bir anın, bir duygunun ifadesiydi. Bazen hayatta da olduğu gibi, bir şeyin anlamını bulmaya çalışırken, o şeyin kendisini kaybediyorsunuz. Belki de sorular, her zaman cevaba ulaşmak için değil, bizi bir adım daha ileriye taşımak için vardır. “Mu”, belki de bir kelime değil, ama kelimelerin gücünü anlamama yardım etmişti.
İzmir’e dönerken, bir yolda yürürken, o çocuğun gülümsemesi gözümde canlandı. O an, hayatı sadece bir kelime gibi düşünmeye karar verdim. Kelimeler, hayatın kendisi gibi değişken, derin ve bazen açıklanması imkansızdır. Ama bu, onları sevmediğimiz anlamına gelmez.